Geen aansprakelijkheid weblog voor anonieme belediging

Op weblogs of andere internetmedia kan men eenvoudig anoniem nare uitspraken doen over andere personen. Uiteraard is degene die de uitspraken doet verantwoordelijk voor zijn eigen uitlatingen. Maar is het medium ook aansprakelijk?

Vrijheid van meningsuiting, waaronder persvrijheid, is een groot goed. Dit recht wordt alleen begrensd door andere rechten, zoals het recht van een individu zich te verzetten tegen aantasting van zijn eer en goede naam. Als iemand onrechtmatige uitlatingen doet over een ander, kan de benadeelde dus daartegen optreden. Maar als de uitlatingen anoniem op een of ander internetmedium, zoals een weblog, worden gedaan, is de schrijver daarvan natuurlijk lastig aan te pakken. Vandaar dat de vraag aan de orde is gesteld bij het Europees Hof van Justitie of het weblog ook aansprakelijk gehouden kan worden voor onrechtmatige uitlatingen die anoniem geplaatst zijn.

Volgens het Hof is het internetmedium niet aansprakelijk voor anonieme onrechtmatige uitlatingen, althans niet in het concrete geval dat voorlag. Dit om de volgende reden:

  • Over de klager werd anoniem gezegd dat hij “volgens andere personen een hash-junkie is”. Dit weliswaar vervelend om over jezelf te horen, maar het betreft geen “hate speech” of oproep tot geweld;
  • Het weblog in kwestie was van een kleine non-profit organisatie dat geen groot (internet)publiek trok;
  • Volgens de regels van het weblog zijn de bloggers verantwoordelijk voor eigen uitlatingen, moeten zij de rechten van anderen respecteren en worden berichten niet vooraf gecontroleerd;
  • Het medium heeft het bericht snel verwijderd, nadat de klager bij het medium over het bericht had geklaagd.
  • Na verwijdering was het bericht weliswaar raadpleegbaar via (het cache geheugen van) Google, maar de klager heeft het recht deze berichten uit de zoekresultaten te laten verwijderen.

Al met al een betreft dit een erg casuïstische uitspraak. Relevant was bijvoorbeeld dat het weblog van een kleine non-profit organisatie was. Vermoedelijk kan van een commerciële organisatie (met een groter bereik) meer worden verwacht. Ook was het van belang dat het medium de berichten snel had verwijderd. Dit kan worden uitgelegd als een zorgplicht voor het medium. Niet ondenkbaar is dat in gevallen, waarin het medium de berichten niet (snel) verwijdert, het zijn zorgplicht schendt en wel aansprakelijk is.